بررسی امکان استفاده از انرژی های نو برای تأمین انرژی مورد نیاز ایستگاه های پمپاژ آب و فاضلاب استان آذربایجان شرقی

تأمین آب مورد نیاز مصارف گوناگون در مناطق صحرایی و نقاط دور افتاده جزو دغدغه های روزانه می باشد. از مواردی که تآمین انرژی آن از طریق شبکه سراسری با مشکلاتی روبروست می توان به سیستم های پمپاژ آب اشاره کرد. کاربرد انرژی فتوولتائیک به عنوان منبع انرژی برای سیستم های پمپاژ آب راه حل مناسبی برای بخش اعظمی از مناطق ذکر شده می باشد. در مناطق دورافتاده که توسعه خطوط انتقال برق مستلزم هزینه بالایی می باشد استفاده از انرژی خورشید گزینه بسیار مناسبی می باشد. همچنین برای مواردی که نیاز به پمپاژ آب با مقدار کم وجود دارد استفاده سیستم پمپاژ آب pv مورد تأکید است. سیستم های pv مزایای فراوانی دارند از قبیل عمر بالا، نصب آسان، پاک بودن، پایداری بالا و رایگان بودن. اما در مقابل دو عیبی که این نوع سیستم ها دارند عبارتند از بازده پایین و اینکه توان تولیدی با تغییرات آب و هوایی تغییر می کند. بر روی منحنی ولتاژ-توان و ولتاژ-جریان ماژول های pv نقطه واحدی وجود دارد که نقطه حداکثر توان (mpp) گفته می شود. در این نقطه کار، سیستم pv حداکثر میزان بازده خود را داشته و توان تولیدی آن در بیشترین مقدار ممکن قرار دارد. از این رو برای اینکه ماژول های pv در نقطه mpp قرار داشته باشند نیاز به کاربرد روش کنترلی ردیابی نقطه حداکثر توان (mppt) می باشد. در این پایان-نامه امکان سنجی پیاده سازی سیستم پمپاژ آب pv در ایستگاه پمپاژ ائل گلی تبریز مورد بررسی قرار گرفته است. به علاوه مبدل dc-dc ترکیبی مبتنی بر ترانس فرکانس بالا با الگوریتم کلیدزنی خاص معرفی شده است. سیستم پیشنهادی و روش کنترلی ارائه شده دارای دقت بالایی در محاسبه مقادیر mpp می باشند. همچنین عمل ردیابی نقطه حداکثر توان، در برابر تغییرات ناگهانی میزان دما و تابش خورشید با دقت و سرعت بالایی انجام یافته و توان خروجی pv در حداکثر مقدار خود قفل می شود. نتایج شبیه سازی صحت عملکرد سیستم پیشنهادی را در دما و تابش متغیر تأیید می کند.